Passiebloem.....dag 64

De passiebloem is een schitterende plant.
Deze plan wordt gebruikt voor zijn heilzame effecten bij het verminderen van spanning en bij het bevorderen van slaap.
Een Augustijner missionaris gaf hem in 1610, zijn naam .
Pater Emmanuel de Villegas ontdekte deze plant in Mexico.

Hij zag in deze bloem het passieverhaal.
De helmdraden van de stralenkrans deden hem denken aan de doornenkroon op Jezus’ hoofd, terwijl de drie stampers hem deden denken aan de spijkers waarmee Jezus aan het kruis werd genageld. Maar er is meer want in de 5 kroonblaadjes en 5 kelkblaadjes las de zendeling duidelijk de verwijzing naar de 10 apostels die Jezus trouw waren gebleven, maar ook naar de vijf wonden (twee in zijn handen, twee in zijn voeten en een in zijn rib) en zag hij in de androgynofoor de geselpaal en in de stengelranken de zwepen die werden gebruikt om Jezus te martelen.

De passiebloem is betoverend mooi en handig, een klimmende en overblijvende kruidige plant en komt in heel het Amerikaanse, Australische en Aziatische continent voor.

Deze plant, die zeer bekend is om, en wordt gebruikt voor zijn heilzame effecten bij het verminderen van spanning en bij het bevorderen van slaap, moet je wel bij blijven nadat je hem de eerste keer ziet. Dat overkwam namelijk ook de Augustijner missionaris die hem in 1610, gegrepen door de schoonheid ervan, zijn naam gaf en zo de mythe werd geboren.

Het is in Mexico waar pater Emmanuel de Villegas deze bijzondere plant ontdekte, en deze voor altijd beroemd maakte. De Augustijner missionaris was als verstijfd door hoe mooi de bloemen waren van de plant, niet alleen omdat ze er zo bevallig uitzagen, maar ook omdat hij er een gelijkenis in zag met een belangrijk verhaal in het evangelie: de Passie van Christus.

De helmdraden van de stralenkrans deden hem denken aan de doornenkroon op Jezus’ hoofd, terwijl de drie stampers hem deden denken aan de spijkers waarmee Jezus aan het kruis werd genageld. Maar er is meer want in de 5 kroonblaadjes en 5 kelkblaadjes las de zendeling duidelijk de verwijzing naar de 10 apostels die Jezus trouw waren gebleven, maar ook naar de vijf wonden (twee in zijn handen, twee in zijn voeten en een in zijn rib) en zag hij in de androgynofoor de geselpaal en in de stengelranken de zwepen die werden gebruikt om Jezus te martelen.

Emmanuel de Villegas liet de bloem zien aan pater Giacomo Bosio, die de kennis van de bloem en de mystieke betekenis ervan verspreidde door erover te schrijven in zijn “Verhandeling over de kruisiging van onze Lieve Heer” als de “passiebloem.”

De Engelse botanicus Leonard Plukenet, die was geïnspireerd door de symbolische beschrijving, gaf hem uiteindelijk de naam waaronder de bloem vandaag bekend is, de Passiflora, uit het Latijnse passio + flos = passiebloem. Een naam die daarna werd bevestigd door de Zweedse natuurkundige Linnaeus in 1753, die er het bijvoeglijk naamwoord incarnata aan toevoegde om de paarse buitenkroon in het midden en het blauwpaarsige gedeelte eromheen te omschrijven.