Vandaag aan de wandel geweest in het bos van Heiloo.
Daar kwam een herinnering boven.

Vroeger, toen ik klein was, gingen we daar zo nu en dan naar toe.
Eerst een eindje wandelen en dan streken we daar neer in het gras.
Wij kinderen konden daar heerlijk spelen in het bos, voetballen…..

Maar iets verderop, kwam om de zoveel tijd de trein voorbij.
Als kind vond ik dat vreselijk spannend.
Dan huilde ik tranen met tuiten.

Jaren later reed ik zelf geregeld met de trein door het bos, naar school in Alkmaar.
Dan zag ik alles vanaf de andere kant.