Soms hoor je een lied op tv, je vergeet het nooit meer, zo mooi…
In dit geval ik pluk de dag van Liesbeth List.
Elke ademhaling blaast me verder naar het eind
En met elke nieuwe voetstap wordt de afstand wat verkleind
Ik weet dat het gaat komen of ik nou kruip of ren
Maar ik ben pas aan het einde, als ik aan het einde ben
Ik blijf ademhalen tot mijn allerlaatste snik
De weg kan zomaar stoppen, maar zolang mijn hart nog tikt
Zet ik mijn beide voeten stevig in de eeuwigheid
En laat mijn afdruk achter op de landkaart van de tijd
Ik ga dansend door het leven, tot ik weg moet van het feest
Ik wil hoe dan ook voorkomen dat het zinloos is geweest
Dus wil ik walsen tot ik neerval, tot ik niet meer kan of mag
En dan het feest verlaten met een lach, ik pluk de dag…
Ik weiger te geloven dat ik hier ben zonder zin
Het leven is het diepe en ik spring er lachend in
Ik ben hier met een reden, ook al is mijn rol maar klein
De wereld draagt een ketting en ik mag een schakel zijn
Dus ga ik dansend door het leven, tot ik weg moet van het feest
Ik wil hoe dan ook voorkomen dat het zinloos is geweest
Dus wil ik walsen tot ik neerval, tot ik niet meer kan of mag
En dan het feest verlaten met een lach.
Ik wil walsen tot ik neerval, tot ik niet meer kan of mag.
En dan het feest verlaten met een lach
Ik pluk de dag…
Maak jouw eigen website met JouwWeb