Even heksen....dag 68

Enkele jaren terug, deed ik mee aan een online heksencursus.
Ik heb daar ontzettend veel van geleerd.
Ik kwam erachter, dat best heel veel dingen, helemaal niet zo heel vreemd waren.
Veel dingen waren eigenlijk al gewoon voor mij.
Een van de laatste opdrachten was, om een gedicht te schrijven,nou hier is hij:

Hoe had ik dat ooit durven dromen,
dat deze tijd nog eens zou komen.
Als kind schreef ik al mijn eigen lied,
dat ik een heks was, geloof het of niet.

Zo’n heks met kinderen in een hok,
waar iedereen zich rot van schrok.
Een enge neus, een pukkel op haar kin,
dat idee zit er vaak nog in.

Nu kijk ik naar de standen van de maan,
op mijn kamer heb ik zelfs een altaar staan.
Bezem, pentagram, kaarten, kaarsen, noem maar op,
met wierook, elfen en boeken staat alles op zijn kop.

Als ik in de natuur ben, word ik blij
en met dieren ga ik liefst zij aan zij.
Aan mens en dier hecht ik heel veel waarde,
ik probeer goed te zijn voor de natuur en heel de aarde.

Ik schrijf in het boek der schaduwen dingen op,
jaarfeesten zetten mijn leven op z’n kop.
Ik houd me bezig met kruiden, cirkels en visualisatie,
Doe aan magie met behulp van ademhaling en meditatie.

Rituelen, verbranden en spreuken,
hekserij dringt zelfs door naar de keuken!
Met salie en bellen ga ik door het huis,
alles verdwijnt wat is niet pluis.

Mijn wens is om door alles wat ik doe het licht te laten schijnen
en voor vele mensen de vooroordelen te laten verdwijnen.
Heel lang draag ik al een elfenster om mijn nek,
daarbij komt nu ook de pentagram, lang niet gek!

Al jaren werkte ik mij met vele puzzelstukjes in het zweet,
door de hekserij, wordt mijn puzzel langzamerhand compleet!

Blessed be.